Ford Mondeo 2019 Clipper HEV Hybrid Platinum White
Dik 4 jaar na de vorige Ford Mondeo werd het hoog tijd voor een nieuwe wagen. Blijkbaar zijn de lease tarieven, met name dan de full operational lease, voor dieselwagens ferm gestegen, dus werd opnieuw gekozen voor een hybride. In het verleden reed ik er al een, nl een Lexus CT200h. Kans genoeg om een beetje te vergelijken, er moet natuurlijk wel rekening gehouden worden dat we ondertussen 7 jaar later zijn en de technologie er wel op vooruit zal gegaan zijn. Opnieuw werd gekozen voor Ford garage Den Baes voor de levering van de wagen, als je tevreden bent van de service hoef je uiteraard niet te veranderen.
Uiterlijk is deze Mondeo bijna zo goed als het zelfde als de vorige, weliswaar in Clipper uitvoering. Het betreft dan ook maar een kleine facelift met oa een nieuwe voorbumper en -grill en een Chrome bar op het kofferdeksel. Al ruime tijd vind ik rood best wel mooi voor een wagen, echter vond ik het bij de clipper versie minder goed uitkomen, vandaar werd gekozen voor de speciale metaalkleur Platinum White. Omwille van de omvang van de wagen werd ook de optie om 17″ velgen te plaatsen aangevinkt. Enige wat verder opvalt aan het uiterlijk is de markering “Hybrid” op de voorportieren.
Lange tijd vond ik de Lexus de beste wagen waarmee ik tot toen gereden had. Het feit dat het een F-Sport uitvoering was heeft daar veel mee te maken, die wagen ‘plakte’ immers aan de weg waardoor wat sneller bochtenwerk een waar plezier werd. Een Ford Mondeo hoeft daar op zich niet veel voor onder te doen. Zeker deze nieuwe gaat ook lekker strak door de bochten. Wellicht werd er door het constant aanwezige gewicht van de hybride installatie in de koffer gekozen voor iets strakkere veren.
Rijden met deze hybride is een waar plezier. Als je ietwat voorzichtig bent met het gaspedaal hoor je helemaal niks. Lekker om fijn te cruisen. Als het snel moet gaan dien je het gaspedaal wel flink in te trappen, slechts bij volledig plankgas wordt het totale vermogen van 187PK vrijgegeven. iCVT kennende gaat dit gepaard met een behoorlijk geloei van de motor die dan bij 5-6000 toeren draait. Gelukkig heb je dit op zich maar zelden nodig gezien de wagen ook bij lager vermogen meer dan vlot genoeg rijdt. Qua gewicht is deze Ford Mondeo Clipper met zijn 1716Kg zo’n 250kg zwaarder dan de Lexus CT-200h. Neem daarbij dat de motor de helft meer vermogen en koppel heeft en je snapt al wel dat hij ruim voldoende heeft.
Foto’s werden gemaakt bij het vervallen vakantiecomplex Kosmos, kwestie van ons nog even onder te dompelen in Urban Exploration. Ik liet het deze keer over aan m’n vrouwtje Kirby, zij heeft een beter oog om strakkere foto’s te maken.
Innerlijk is er wel een en ander veranderd. Het is mijn eerste Titanium uitvoering bij Ford, dat betekent oa een complete andere cockpit, zeker voor de hybride uitvoering waarbij de snelheidsmeter centraal geplaatst werd. De cockpit probeert jou aan te sturen om ecologisch te rijden. De blauwe balkjes kleuren verder op. Dit voor ‘optrekken’, ‘remmen’ en ‘rijden’. ‘Optrekken is eigenlijk de enige waar je controle over hebt en die je dan ook vrij eenvoudig op maximaal kan krijgen. ‘Remmen’ is zo goed als onmogelijk op maximaal te krijgen. Eén keer moeten stoppen voor een rood licht en je bent een volledige blok kwijt. Ook ‘Rijden’ is niet op maximaal te houden. Immers zodra je sneller dan 75km/u rijdt verkleint het balkje.
Er werd ook gekozen voor het Titanium zetelpack. Dat houdt een lederen interieur met 10-weg verstelbare voorzetels met geheugenfunctie in.
Hybride betekent dat er wel ergens een accu moet weg gestopt worden. Ford deed dit ietwat ongelukkig in de koffer. Ze kozen ervoor om de accu onder de laadvloer weg te stoppen. De laadvloer komt hiermee ca 8cm hoger te liggen waardoor de koffer ruimte beperkt wordt en er geen reservewiel mogelijk is. Normaliter zorgt een plaat er voor dat de koffervloer terug effen is, echter vond ik dat er nogal wat verloren ruimte onder schuil hing waarop ik besloot die plaat te verwijderen en een houten plank te zagen om de herstelkit en brandblusser af te dekken.
Als je goed kijkt op de foto zie je tussen de accu en de achterbank links en rechts een luchtkoker omhoog gaan achter de bekleding. Deze hapt verse lucht net naast de hoofdsteunen van de achterste rij om de accu en het laadcircuit te koelen. Op zich niet zo erg, behalve dat de electronica bepaalde geluiden maakt die hoorbaar zijn voor de passagiers achteraan.
Verbruik is natuurlijk een belangrijk punt bij een hybride. Ik ga elke tankbeurt dan ook opnemen in een spreadsheet zodat het werkelijke verbruik zichtbaar wordt. De boordcomputer lijkt immers het verbruik met zo’n 0,2 à 0,3 L/100km te laag te berekenen, iets wat we al wel met alle wagens gemerkt hebben.
In puur stadsverkeer is het voorgeschreven verbruik van 4,4L/100km haalbaar, als je alles heel voorzichtig aanpakt tenminste. Reken eerder op een 5 – 5,5L/100km voor stadsverkeer. Zoals gekend bij hybride wagens gaat het verbruik omhoog naarmate de snelheid verhoogt. Bij snelweg verkeer komt het verbruik dan ook al gauw aan ca 6L/100km bij 120km/u. Reken daar maar ca 1L bovenop voor elke 10km/u dat je sneller rijdt.
Het verdikt over deze wagen is dan ook dat het een prima wagen is, qua hybride toepassing hadden ze hier en daar wel wat beter kunnen over nadenken.